Σε αυτό το ιστολόγιο πρέπει να δημοσιεύονται όλες οι απόψεις ανεξάρτητα από συμφωνία η διαφωνία. Έτσι, αναδημοσιεύουμε την ανακοίνωση του ΣΟ Αιγάλεω για την μεταγραφή της Θεοδώρας Κουτσογιαννοπούλου, η οποία αναρτήθηκε σήμερα στο ιστολόγιο του σωματείου. Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
" Όταν “ξέσπασε” το θέμα με τη μεταγραφή της Θεοδώρας Κουτσογιαννοπούλου είχαμε αποφασίσει τόσο σαν Δ.Σ. του Σ.Ο.Αιγάλεω όσο και ο καθένας μας ατομικά να μην απαντήσουμε στις διάφορες αναφορές που έγιναν για το θέμα στα blogs. Ο λόγος είναι, ότι δεν αισθανόμαστε πως οφείλουμε να λογοδοτήσουμε με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο προς ανθρώπους που, ως επί το πλείστον ανώνυμα και χωρίς να έχουν κανένα θεσμικό ή άλλο ρόλο στην ιστορία αυτή, λοιδορούν το Σ.Ο.Αιγάλεω αλλά και κάποιους εξ ημών προσωπικά. Γιατί ως ΔΣ οφείλουμε αποκλειστικά να λογοδοτούμε και να ενημερώνουμε τα μέλη και τους αθλητές μας. Εξακολουθούμε να έχουμε την ίδια άποψη και δεν αισθανόμαστε ότι πρέπει να εξηγήσουμε τις αποφάσεις μας και τη στάση μας σε ανθρώπους που πιθανότατα γνωρίζουν ελάχιστα για το σωματείο μας και οι οποίοι διαβάζοντας απλά μια επιστολή έβγαλαν τόσα αρνητικά συμπεράσματα για το Σ.Ο.Αιγάλεω, παρουσιάζοντας, ταυτόχρονα μια ιδιαίτερη εμμονή απέναντι στο σωματείο, αφού δε φαίνεται να δείχνουν την ίδια “ευαισθησία” σε άλλες περιπτώσεις.
Δεν έχουμε συνεπώς σκοπό να μπούμε στην ουσία της υπόθεσης αυτής, καθώς θεωρούμε ότι είναι εσωτερικό θέμα του σωματείου και ως τέτοιο το διαχειριζόμαστε. Επειδή όμως βλέπουμε να διατυπώνονται κρίσεις για το Σ.Ο.Αιγάλεω που ξεφεύγουν από το πλαίσιο αυτής της ιστορίας αποφασίσαμε να παραθέσουμε κάποια γεγονότα για να καταδείξουμε, ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που ορισμένοι επιθυμούν να περάσουν.
Γεγονός 1:
Από το 1985 (έτος ίδρυσης του σωματείου) ως σήμερα, μόνο δύο άτομα δεν έχουν πάρει μεταγραφή από το Σ.Ο.Αιγάλεω μετά από αίτησή τους: Ο Ι. Παντελίδης και η Θ. Κουτσογιαννοπούλου. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις όσοι ζήτησαν μεταγραφή την πήραν (υπάρχουν τα πρακτικά της επιτροπής μεταγραφών), στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα (από το 1985 ως σήμερα μόνο σε δύο περιπτώσεις ο σύλλογός μας πήρε κάποιο αντάλλαγμα για μεταγραφή). Ακόμη και φέτος θα διαπιστώσει κανείς ότι ο Σ.Ο.Αιγάλεω παραχώρησε αρκετούς παίχτες του, κάποιους μάλιστα πολύ χρήσιμους (λ.χ. αφοί Λάσπα, Σ. Τσαγκαρόπουλο) με υποσχετική ή ελεύθερη μεταγραφή χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα (αυτό μπορούν εύκολα να το βεβαιώσουν οι ίδιοι οι παίχτες). Οι δύο περιπτώσεις που δεν πήραν όλα αυτά τα χρόνια μεταγραφή (του Ι. Παντελίδη και της Θ. Κουτσογιαννοπούλου) θεωρούνται πολύ ιδιάζουσες για το σωματείο. Πάντως, και στις δύο αυτές περιπτώσεις αρνηθήκαμε τις μεταγραφές με τους όρους που μας προτάθηκαν κι όχι γενικά τη μεταγραφή των εν λόγω αθλητών. Έτσι στην περίπτωση Παντελίδη δώσαμε εναλλακτικές προτάσεις, οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές, ενώ στην περίπτωση της Θ. Κουτσογιαννοπούλου απαντήσαμε αρκετές μέρες πριν το τέλος της μεταγραφικής περιόδου ότι δε συναινούμε σε μεταγραφή με αποδέσμευση και ότι θα περιμένουμε συγκεκριμένη πρόταση από σωματεία που τυχόν θα ενδιαφέρονταν να την αποκτήσουν. Κανένα σωματείο δεν επικοινώνησε μαζί μας. Από τον Πειραϊκό δεν υπήρξε καμία επίσημη όχληση ενώ ούτε η ίδια η Θ. Κουτσογιαννοπούλου μας ενημέρωσε για την αίτησή της (το αίτημα μεταγραφής στον Πειραϊκό το μάθαμε όταν ρωτήσαμε τη γραμματεία της ΕΣΟ, μετά την προθεσμία των αιτήσεων μεταγραφής, αν υπήρξαν νέες αιτήσεις από αθλητές του Σ.Ο.Αιγάλεω πέραν από αυτές που γνωρίζαμε).
Συνεπώς, το κλίμα που καλλιεργείται, ότι το Αιγάλεω είναι ένα “κακό” σωματείο που κρατά με το ζόρι τους σκακιστές του είναι εκτός πραγματικότητας. Μπορεί κανείς να απευθυνθεί στους αθλητές που πέρασαν από το Αιγάλεω όλα αυτά τα χρόνια και έφυγαν με μεταγραφή (αναφέρονται ενδεικτικά τα ονόματα των Ν. Βούρου, Σ. Σκούρτη, Λ. Γυμνόπουλου, Σ. Γερασίμου, Κ. Ανάγνου, Ν. Κουρσάρη, Κ. Σούκου) και να μάθει αν συνάντησαν κάποια δυσκολία...
Γεγονός 2:
Είμαστε ένα σωματείο που στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις, τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά. Τα τελευταία χρόνια οι νεανικές μας ομάδες έχουν πολλές επιτυχίες και πρωταγωνιστούν στις διοργανώσεις της ΕΣΣΝΑ ενώ και σε ατομικό επίπεδο έχουμε αρκετές επιτυχίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε την ομάδα παμπαίδων, η οποία μόλις φέτος γνώρισε την πρώτη της ήττα στα τρία τελευταία χρόνια στον τελικό του διασυλλογικού παμπαίδων της ΕΣΣΝΑ και μάλιστα σε ματς μειωμένου χρόνου.
Στον ΠΟΑ του 2011 πήραμε άνετα την 1η θέση ενώ στην Α’ Εθνική είχαμε μια πολύ καλή πορεία βασιζόμενοι σε παίχτες από τα σπλάχνα της ομάδας και χωρίς ξένους. Τα τελευταία χρόνια η μόνη “ηχηρή” μας μεταγραφή ήταν ο Θ. Καραγιάννης και αυτός προτίμησε να έρθει στο Αιγάλεω για συγκεκριμένους λόγους. Τα τελευταία πολλά χρόνια συνειδητά δεν έχουμε μπει ποτέ στη λογική να ενισχυθούμε με μεταγραφές ή ανταλλαγές.
Επιπλέον, επί αρκετά έτη ο Σ.Ο.Αιγάλεω έχει μόνιμα τους περισσότερους σκακιστές με αξιολογημένες παρτίδες στον πίνακα Έλο της ΕΣΟ. Και μιλάμε για παρτίδες σε τουρνουά της ΕΣΟ και της ΕΣΣΝΑ ή ανοιχτά ατομικά τουρνουά κι όχι για παρτίδες σε εσωτερικά πρωταθλήματα. Πολλές Κυριακές το χρόνο ο σύλλογος κινητοποιεί 30 και πλέον σκακιστές για να συμμετάσχουν στις διασυλλογικές διοργανώσεις της ΕΣΣΝΑ στις οποίες συμμετέχουμε ανελλιπώς. Τέλος στο φυτώριο του σωματείου (κάποιος, σε κάποιο blog, χλεύασε ακόμη και τη χρήση αυτού του καθιερωμένου όρου από την πλευρά μας) έχουμε δεκάδες παιδάκια ενώ το σκάκι έχει μπει σε πολλά σχολεία του Αιγάλεω και του Χαϊδαρίου χάρη στις δικές μας ενέργειες. Το σωματείο μας επίσης διοργανώνει κάθε χρόνο πλήθος αμιγώς νεανικών ανοιχτών τουρνουά που δίνουν τη δυνατότητα σε όλους τους νεαρούς σκακιστές της Αττικής να προπονηθούν και να αποκτήσουν αγωνιστική εμπειρία.
Δεν εφαρμόζουν όλοι την ίδια πολιτική (προτιμούν λ.χ. να πληρώσουν ή να ανταλλάξουν παίχτες, ο ΠΟΑ του 2012 έχει αρκετά παραδείγματα). Εμείς πάντως στο Αιγάλεω θεωρούμε ότι αυτό που κάνουμε πράγματι συνεισφέρει στην ανάπτυξη και τη διάδοση του αθλήματος. Τα αποτελέσματά μας εδώ και αρκετά χρόνια μιλούν από μόνα τους (μια ματιά στις προηγούμενες αναρτήσεις του blog δίνει μια καλή ιδέα...) και αποδεικνύουν αν ευαγγελιζόμαστε την ανάπτυξη του σκακιού στα λόγια ή στην πράξη...
Γεγονός 3:
Ο Σ.Ο.Αιγάλεω είναι ένα από τα σωματεία όπου οι καταστατικές διαδικασίες τηρούνται απαρέγκλιτα. Οι αρχαιρεσίες και οι γενικές μας συνελεύσεις γίνονται τακτικά το ίδιο και οι συνεδριάσεις του Δ.Σ. με συμμετοχή μάλιστα όλων των μελών του. Όποιος έχει κάποιο αίτημα ή μια πρόταση μπορεί ανοιχτά να την καταθέσει και οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά πλειοψηφία. Αυτονόητο θα πει κάποιος. Μάλλον όχι για όλους, αφού αρκετοί είναι αυτοί που προσωποποιούν το Σ.Ο. Αιγάλεω σε συγκεκριμένα άτομα. Είναι αλήθεια ότι για πολλά χρόνια ο Γιάννης Σπυρακόπουλος και ο Δημήτρης Σκυριανόγλου είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Όμως ποτέ δεν ήταν μόνοι τους. Τα τελευταία ειδικά χρόνια προστέθηκαν και αρκετά νέα πρόσωπα που ανέλαβαν διάφορα καθήκοντα στο σωματείο. Υπάρχει δε και μια νέα γενιά ανθρώπων που ενηλικιώθηκαν πρόσφατα και που θα χαιρόμασταν να τους δούμε να δραστηριοποιούνται στα διοικητικά του Σ.Ο.Αιγάλεω (Η Θ. Κουτσογιαννοπούλου ήταν, μέχρι τη στιγμή της "ηρωικής της εξόδου", ένα από αυτά. Της είχε προταθεί, μάλιστα, από μέλος του Δ.Σ -και ενώπιον τρίτων- να είναι υποψήφια για το επόμενο Δ.Σ. ώστε να έχει την ευκαιρία να αλλάξει όσα θεωρεί κακώς κείμενα). Συνεπώς όσα ακούγονται για καρεκλοκένταυρους και σωματείο των “Σκυριανόγλου-Σπυρακόπουλου” δείχνουν ότι οι άνθρωποι που τα λένε είναι απλά κακοπροαίρετοι, δεν έχουν ιδέα για τη λειτουργία του σωματείου μας και προσβάλουν όλους τους (πολλούς) άλλους που ανιδιοτελώς προσέφεραν και προσφέρουν στο σωματείο όλα αυτά τα χρόνια .
Κλείνοντας τονίζουμε ότι δεν έχουμε λόγο και σκοπό ούτε να αντιπαρατεθούμε με κανέναν αλλά ούτε και να δώσουμε εξηγήσεις σε κανένα για τις αποφάσεις μας. Φυσικά και υπάρχει για όλα τα ζητήματα ισχυρή επιχειρηματολογία εκ μέρους μας την οποία δε θα αναπτύξουμε εδώ. Όσα γράφονται είναι μόνο για να ξεκαθαρίσουν μια στρεβλή εικόνα που πάει να δημιουργηθεί για το σωματείο, το οποίο αγαπάμε και υπηρετούμε όλοι εδώ και αρκετά χρόνια (κάποιοι πάνω από 25).
Το Δ.Σ. του Σ.Ο.Αιγάλεω "
" Όταν “ξέσπασε” το θέμα με τη μεταγραφή της Θεοδώρας Κουτσογιαννοπούλου είχαμε αποφασίσει τόσο σαν Δ.Σ. του Σ.Ο.Αιγάλεω όσο και ο καθένας μας ατομικά να μην απαντήσουμε στις διάφορες αναφορές που έγιναν για το θέμα στα blogs. Ο λόγος είναι, ότι δεν αισθανόμαστε πως οφείλουμε να λογοδοτήσουμε με οποιονδήποτε τρόπο και για οποιονδήποτε λόγο προς ανθρώπους που, ως επί το πλείστον ανώνυμα και χωρίς να έχουν κανένα θεσμικό ή άλλο ρόλο στην ιστορία αυτή, λοιδορούν το Σ.Ο.Αιγάλεω αλλά και κάποιους εξ ημών προσωπικά. Γιατί ως ΔΣ οφείλουμε αποκλειστικά να λογοδοτούμε και να ενημερώνουμε τα μέλη και τους αθλητές μας. Εξακολουθούμε να έχουμε την ίδια άποψη και δεν αισθανόμαστε ότι πρέπει να εξηγήσουμε τις αποφάσεις μας και τη στάση μας σε ανθρώπους που πιθανότατα γνωρίζουν ελάχιστα για το σωματείο μας και οι οποίοι διαβάζοντας απλά μια επιστολή έβγαλαν τόσα αρνητικά συμπεράσματα για το Σ.Ο.Αιγάλεω, παρουσιάζοντας, ταυτόχρονα μια ιδιαίτερη εμμονή απέναντι στο σωματείο, αφού δε φαίνεται να δείχνουν την ίδια “ευαισθησία” σε άλλες περιπτώσεις.
Δεν έχουμε συνεπώς σκοπό να μπούμε στην ουσία της υπόθεσης αυτής, καθώς θεωρούμε ότι είναι εσωτερικό θέμα του σωματείου και ως τέτοιο το διαχειριζόμαστε. Επειδή όμως βλέπουμε να διατυπώνονται κρίσεις για το Σ.Ο.Αιγάλεω που ξεφεύγουν από το πλαίσιο αυτής της ιστορίας αποφασίσαμε να παραθέσουμε κάποια γεγονότα για να καταδείξουμε, ότι η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που ορισμένοι επιθυμούν να περάσουν.
Γεγονός 1:
Από το 1985 (έτος ίδρυσης του σωματείου) ως σήμερα, μόνο δύο άτομα δεν έχουν πάρει μεταγραφή από το Σ.Ο.Αιγάλεω μετά από αίτησή τους: Ο Ι. Παντελίδης και η Θ. Κουτσογιαννοπούλου. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις όσοι ζήτησαν μεταγραφή την πήραν (υπάρχουν τα πρακτικά της επιτροπής μεταγραφών), στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων μάλιστα χωρίς ανταλλάγματα (από το 1985 ως σήμερα μόνο σε δύο περιπτώσεις ο σύλλογός μας πήρε κάποιο αντάλλαγμα για μεταγραφή). Ακόμη και φέτος θα διαπιστώσει κανείς ότι ο Σ.Ο.Αιγάλεω παραχώρησε αρκετούς παίχτες του, κάποιους μάλιστα πολύ χρήσιμους (λ.χ. αφοί Λάσπα, Σ. Τσαγκαρόπουλο) με υποσχετική ή ελεύθερη μεταγραφή χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα (αυτό μπορούν εύκολα να το βεβαιώσουν οι ίδιοι οι παίχτες). Οι δύο περιπτώσεις που δεν πήραν όλα αυτά τα χρόνια μεταγραφή (του Ι. Παντελίδη και της Θ. Κουτσογιαννοπούλου) θεωρούνται πολύ ιδιάζουσες για το σωματείο. Πάντως, και στις δύο αυτές περιπτώσεις αρνηθήκαμε τις μεταγραφές με τους όρους που μας προτάθηκαν κι όχι γενικά τη μεταγραφή των εν λόγω αθλητών. Έτσι στην περίπτωση Παντελίδη δώσαμε εναλλακτικές προτάσεις, οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές, ενώ στην περίπτωση της Θ. Κουτσογιαννοπούλου απαντήσαμε αρκετές μέρες πριν το τέλος της μεταγραφικής περιόδου ότι δε συναινούμε σε μεταγραφή με αποδέσμευση και ότι θα περιμένουμε συγκεκριμένη πρόταση από σωματεία που τυχόν θα ενδιαφέρονταν να την αποκτήσουν. Κανένα σωματείο δεν επικοινώνησε μαζί μας. Από τον Πειραϊκό δεν υπήρξε καμία επίσημη όχληση ενώ ούτε η ίδια η Θ. Κουτσογιαννοπούλου μας ενημέρωσε για την αίτησή της (το αίτημα μεταγραφής στον Πειραϊκό το μάθαμε όταν ρωτήσαμε τη γραμματεία της ΕΣΟ, μετά την προθεσμία των αιτήσεων μεταγραφής, αν υπήρξαν νέες αιτήσεις από αθλητές του Σ.Ο.Αιγάλεω πέραν από αυτές που γνωρίζαμε).
Συνεπώς, το κλίμα που καλλιεργείται, ότι το Αιγάλεω είναι ένα “κακό” σωματείο που κρατά με το ζόρι τους σκακιστές του είναι εκτός πραγματικότητας. Μπορεί κανείς να απευθυνθεί στους αθλητές που πέρασαν από το Αιγάλεω όλα αυτά τα χρόνια και έφυγαν με μεταγραφή (αναφέρονται ενδεικτικά τα ονόματα των Ν. Βούρου, Σ. Σκούρτη, Λ. Γυμνόπουλου, Σ. Γερασίμου, Κ. Ανάγνου, Ν. Κουρσάρη, Κ. Σούκου) και να μάθει αν συνάντησαν κάποια δυσκολία...
Γεγονός 2:
Είμαστε ένα σωματείο που στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις, τόσο οικονομικά όσο και αγωνιστικά. Τα τελευταία χρόνια οι νεανικές μας ομάδες έχουν πολλές επιτυχίες και πρωταγωνιστούν στις διοργανώσεις της ΕΣΣΝΑ ενώ και σε ατομικό επίπεδο έχουμε αρκετές επιτυχίες. Ενδεικτικά αναφέρουμε την ομάδα παμπαίδων, η οποία μόλις φέτος γνώρισε την πρώτη της ήττα στα τρία τελευταία χρόνια στον τελικό του διασυλλογικού παμπαίδων της ΕΣΣΝΑ και μάλιστα σε ματς μειωμένου χρόνου.
Στον ΠΟΑ του 2011 πήραμε άνετα την 1η θέση ενώ στην Α’ Εθνική είχαμε μια πολύ καλή πορεία βασιζόμενοι σε παίχτες από τα σπλάχνα της ομάδας και χωρίς ξένους. Τα τελευταία χρόνια η μόνη “ηχηρή” μας μεταγραφή ήταν ο Θ. Καραγιάννης και αυτός προτίμησε να έρθει στο Αιγάλεω για συγκεκριμένους λόγους. Τα τελευταία πολλά χρόνια συνειδητά δεν έχουμε μπει ποτέ στη λογική να ενισχυθούμε με μεταγραφές ή ανταλλαγές.
Επιπλέον, επί αρκετά έτη ο Σ.Ο.Αιγάλεω έχει μόνιμα τους περισσότερους σκακιστές με αξιολογημένες παρτίδες στον πίνακα Έλο της ΕΣΟ. Και μιλάμε για παρτίδες σε τουρνουά της ΕΣΟ και της ΕΣΣΝΑ ή ανοιχτά ατομικά τουρνουά κι όχι για παρτίδες σε εσωτερικά πρωταθλήματα. Πολλές Κυριακές το χρόνο ο σύλλογος κινητοποιεί 30 και πλέον σκακιστές για να συμμετάσχουν στις διασυλλογικές διοργανώσεις της ΕΣΣΝΑ στις οποίες συμμετέχουμε ανελλιπώς. Τέλος στο φυτώριο του σωματείου (κάποιος, σε κάποιο blog, χλεύασε ακόμη και τη χρήση αυτού του καθιερωμένου όρου από την πλευρά μας) έχουμε δεκάδες παιδάκια ενώ το σκάκι έχει μπει σε πολλά σχολεία του Αιγάλεω και του Χαϊδαρίου χάρη στις δικές μας ενέργειες. Το σωματείο μας επίσης διοργανώνει κάθε χρόνο πλήθος αμιγώς νεανικών ανοιχτών τουρνουά που δίνουν τη δυνατότητα σε όλους τους νεαρούς σκακιστές της Αττικής να προπονηθούν και να αποκτήσουν αγωνιστική εμπειρία.
Δεν εφαρμόζουν όλοι την ίδια πολιτική (προτιμούν λ.χ. να πληρώσουν ή να ανταλλάξουν παίχτες, ο ΠΟΑ του 2012 έχει αρκετά παραδείγματα). Εμείς πάντως στο Αιγάλεω θεωρούμε ότι αυτό που κάνουμε πράγματι συνεισφέρει στην ανάπτυξη και τη διάδοση του αθλήματος. Τα αποτελέσματά μας εδώ και αρκετά χρόνια μιλούν από μόνα τους (μια ματιά στις προηγούμενες αναρτήσεις του blog δίνει μια καλή ιδέα...) και αποδεικνύουν αν ευαγγελιζόμαστε την ανάπτυξη του σκακιού στα λόγια ή στην πράξη...
Γεγονός 3:
Ο Σ.Ο.Αιγάλεω είναι ένα από τα σωματεία όπου οι καταστατικές διαδικασίες τηρούνται απαρέγκλιτα. Οι αρχαιρεσίες και οι γενικές μας συνελεύσεις γίνονται τακτικά το ίδιο και οι συνεδριάσεις του Δ.Σ. με συμμετοχή μάλιστα όλων των μελών του. Όποιος έχει κάποιο αίτημα ή μια πρόταση μπορεί ανοιχτά να την καταθέσει και οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά πλειοψηφία. Αυτονόητο θα πει κάποιος. Μάλλον όχι για όλους, αφού αρκετοί είναι αυτοί που προσωποποιούν το Σ.Ο. Αιγάλεω σε συγκεκριμένα άτομα. Είναι αλήθεια ότι για πολλά χρόνια ο Γιάννης Σπυρακόπουλος και ο Δημήτρης Σκυριανόγλου είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο. Όμως ποτέ δεν ήταν μόνοι τους. Τα τελευταία ειδικά χρόνια προστέθηκαν και αρκετά νέα πρόσωπα που ανέλαβαν διάφορα καθήκοντα στο σωματείο. Υπάρχει δε και μια νέα γενιά ανθρώπων που ενηλικιώθηκαν πρόσφατα και που θα χαιρόμασταν να τους δούμε να δραστηριοποιούνται στα διοικητικά του Σ.Ο.Αιγάλεω (Η Θ. Κουτσογιαννοπούλου ήταν, μέχρι τη στιγμή της "ηρωικής της εξόδου", ένα από αυτά. Της είχε προταθεί, μάλιστα, από μέλος του Δ.Σ -και ενώπιον τρίτων- να είναι υποψήφια για το επόμενο Δ.Σ. ώστε να έχει την ευκαιρία να αλλάξει όσα θεωρεί κακώς κείμενα). Συνεπώς όσα ακούγονται για καρεκλοκένταυρους και σωματείο των “Σκυριανόγλου-Σπυρακόπουλου” δείχνουν ότι οι άνθρωποι που τα λένε είναι απλά κακοπροαίρετοι, δεν έχουν ιδέα για τη λειτουργία του σωματείου μας και προσβάλουν όλους τους (πολλούς) άλλους που ανιδιοτελώς προσέφεραν και προσφέρουν στο σωματείο όλα αυτά τα χρόνια .
Κλείνοντας τονίζουμε ότι δεν έχουμε λόγο και σκοπό ούτε να αντιπαρατεθούμε με κανέναν αλλά ούτε και να δώσουμε εξηγήσεις σε κανένα για τις αποφάσεις μας. Φυσικά και υπάρχει για όλα τα ζητήματα ισχυρή επιχειρηματολογία εκ μέρους μας την οποία δε θα αναπτύξουμε εδώ. Όσα γράφονται είναι μόνο για να ξεκαθαρίσουν μια στρεβλή εικόνα που πάει να δημιουργηθεί για το σωματείο, το οποίο αγαπάμε και υπηρετούμε όλοι εδώ και αρκετά χρόνια (κάποιοι πάνω από 25).
Το Δ.Σ. του Σ.Ο.Αιγάλεω "
Το δικό μας σχόλιο.
Πολλά λόγια. Ευλογούμε τα γένια μας και ουσία μηδέν. Τι σχέση έχει η επιστολή της Κουτσογιαννοπούλου με την οποία ζήταγε τη μεταγραφή της με αυτήν την ανακοίνωση, μόνο οι "παράγοντες" του ΣΟ Αιγάλεω το ξέρουν. Καμμία απάντηση σε οτιδήποτε. Το μόνο που μας λένε είναι τι καλό σωματείο που είναι με τι φιλέσπλαχνους παράγοντες και τι κακοπροαίρετοι είναι όλοι οι άλλοι που τους έχουν παρεξηγήσει. Τώρα θα κρυφτούν πάλι πίσω από την σιωπή τους, η αθλήτρια δεν θα ξέρει που να παίξει σκάκι και αυτοί με ήσυχη τη συνείδηση θα αλληλοσυγχαίρονται για τις αποφάσεις τους. Αφήστε κύριοι. Τόσο "δημοκρατικά" σωματεία έχουμε δει κι αλλού και πιστέψτε με. Είναι ή ίδια "δημοκρατία" με αυτήν που επικρατεί τώρα στην Ελλάδα. Δεν σας πιστεύει κανείς.
