skakiwest@hotmail.com : Στείλτε οτι νομίζετε. Εδώ δεν χωράει λογοκρισία. Πείτε ελεύθερα τη γνώμη σας για το χώρο του αθλήματος. Τα πάντα, εάν το θέλετε εσείς, θα δημοσιεύονται ανώνυμα ή επώνυμα. Eπίσης, οτιδήποτε δημοσιεύεται εδώ, είναι ελεύθερο για αντιγραφή και αναδημοσίευση οπουδήποτε χωρίς την έγκριση κανενός.

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Πανελλήνια Σχολικά 2012

17 ΣΧΟΛΙΑ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
Έφτασε πάλι η στιγμή να ξεκινήσουν οι πανελλήνιες διοργανώσεις της ΕΣΟ με αρχή τα Πανελλήνια Σχολικά, ομαδικά και ατομικά, που θα γίνουν στην, γνωστή πλέον, Καλλιθέα Χαλκιδικής και στα ακόμη πιο γνωστά G-HOTELS. Με μία διαφορά. Κυριολεκτώ. Μόνο μία. Ότι φέτος την διοργάνωση έχει αναλάβει εξ' ολοκλήρου η καλή μας ομοσπονδία. Κατά τα άλλα μία από τα ίδια. 

Κατ' αρχήν η επιλογή της τοποθεσίας. Καλλιθέα Χαλκιδικής. Περιοχή που εξυπηρετεί ούτε το 10% των συμμετεχόντων. Ήταν τόσο δύσκολο να επιλεγεί μία περιοχή πιο κοντά στην Αθήνα; Ήταν δύσκολο να επιλεγεί η Χαλκίδα με τα πολλά ξενοδοχεία και την εγγύηση της ΕΣΟ; Περιοχή που, πέρυσι, κατά κοινή ομολογία, εξυπηρέτησε πολύ το σύνολο αθλητών και συνοδών. Και από την Αθήνα βόλευε, που έχει τον μεγάλο όγκο αθλητών, και από τα νησιά, που ήρθαν στον Πειραιά και σε 1 ώρα ήταν στους αγώνες, και από την υπόλοιπη Ελλάδα που ήρθαν πιο εύκολα απ' ότι στην απομονωμένη Καλλιθέα Χαλκιδικής. Αυτό ήταν απλά ένα παράδειγμα. Μπορούσαν να βρεθούν πολλές τοποθεσίες οι οποίες, τουλάχιστον, θα μοίραζαν την απόσταση. Αυτά για την τοποθεσία των αγώνων, η οποία θεωρείται αποτυχημένη επιλογή.

Ας δούμε την προκήρυξη, ειδικά τη συμπληρωματική. Μία από τα ίδια και εδώ. Γιατί κύριοι, πάλι για πολλοστή φορά, υποχρεωτική διαμονή στα ξενοδοχεία; Πότε θα αλλάξει αυτό επιτέλους που μοναδικό σκοπό έχει να κερδίζουν οι ξενοδόχοι σε μία νεκρή περίοδο για αυτούς; Γιατί οι κάτοικοι Θεσσαλονίκης και Χαλκιδικής να μην μπορούν να μείνουν στα εξοχικά ή στα σπίτια τους; Πότε θα ανακουφίσετε λίγο τον κόσμο του αθλήματος από παράλογα έξοδα που τους επιβάλλετε με το ζόρι; Και γιατί υποχρεωτικά δύο διανυχτερεύσεις; Γιατί κάποιος που μένει Θεσσαλονίκη δεν μπορεί να ξεκινήσει το πρωί της Κυριακής και να έρθει να παίξει το παιδάκι του σκάκι και μετά ας μείνει μία μέρα στο ξενοδοχείο και ας πληρώσει μία διανυκτέρευση. Έχετε καταλάβει εκεί στην ΕΣΟ σε τι εποχές ζούμε; Πως μπορείτε να έχετε τους ίδιους όρους στην φετινή προκήρυξη με την προκήρυξη πριν πέντε χρόνια; Είναι ίδια η οικονομική κατάσταση των Ελλήνων; Δεν έχετε πάρει μυρωδιά για το τί συμβαίνει στην κοινωνία. Αλλά είστε σίγουροι ότι οι οικογένειες θα πληρώσουν πάλι, από το υστέρημά τους, για να μην στεναχωρήσουν τα παιδιά που θέλουν να συμμετέχουν. Σίγουρα θα συμπληρωθούν οι συμμετοχές από τους επιλαχόντες. Όλο και κάποιοι θα θέλουν να έρθουν. Αλλά κάθε φορά θα πέφτει και το επίπεδο των αγώνων αλλά και οι συμμετοχές. Αλλά τι σας ενδιαφέρουν εσάς όλα αυτά; Τα λεφτάκια να πέφτουν και όλα τα άλλα είναι περιττά. Τα έχουμε πει άλλωστε από εδώ πολλές φορές.

Αφήσαμε τελευταία την οικονομική συμμετοχή των οικογενειών για να παίξουν σκάκι τα παιδιά. 39€ η καλύτερη προσφορά για τετράκλινο δωμάτιο. Τι διαφορά έχουν οι τιμές από τις περσινές για παράδειγμα, που ήταν 39€ το τετράκλινο στο 4* ξενοδοχείο και 33€ στο 3*; Γιατί αναλάβατε εσείς τη διοργάνωση; Είχα την ελπίδα ότι, φέτος, τα πράγματα θα ήταν λίγο διαφορετικά. Γιατί πολύ απλά φέτος δεν υπάρχουν μεσάζοντες. Θα μου πείτε τώρα τι είναι η διοργάνωση να φτηναίνει, εφόσον παρακάμψαμε τους μεσάζοντες; Πατάτες Νευροκοπίου; Όχι φυσικά. Παρακάμψαμε τους μεσάζοντες για να μπορέσουμε να κερδίσουμε περισσότερα. Όχι για να επωφεληθούν οι οικογένειες που στενάζουν. Και ας μη ξεχνάμε και τη χορηγία της ROSNEFT. Γιατί από τη χορηγία αυτή, δεν περνάει ούτε ένα ευρώ προς τους συμμετέχοντες; Ας κάνατε μία έκπτωση στα δωμάτια έστω ένα ευρώ. Έτσι για τα μάτια. Για να πούμε εμείς όλοι οι κακοί και άδικοι απέναντι στην ομοσπονδία, ότι κάτι έδωσε και στις οικογένειες που αιμορραγούν, η κεφαλή του αθλήματος που αγαπάμε. Αλλά και αυτήν την χορηγία την κάνατε δικό σας κέρδος. Ντροπή.

Τα λόγια έχουν χάσει πια την αξία τους. Ζείτε στον κόσμο σας. Μακριά από όλους και από όλα. Κλεισμένοι στο κλουβί σας. Κάτι σαν τους κυβερνόντες. Δεν έχετε ούτε στόχο ούτε πρόθεση να σώσετε ότι σώζεται ακόμα. Όλοι όμως κάποια μέρα θα πάρουν την απάντησή τους. Και οι κυβερνώντες και εσείς.
Διαβάστε Περισσότερα "Πανελλήνια Σχολικά 2012"

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Οδυσσέας Ελύτης 1911-1996

0 ΣΧΟΛΙΑ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
16 χρόνια λείπει από τη ζωή μας, από το μυαλό μας και από την ανάγκη μας να εκφραστούμε σαν Έλληνες με τρόπο που πολλοί λίγοι Έλληνες μπορούσαν να το κάνουν. Ο Οδυσσέας Ελύτης πέθανε σαν σήμερα 18 Μαρτίου 1996 και στην απείρου κάλους "δημοκρατία" που ζούμε αισθανόμαστε όλοι το μεγάλο κενό. Θαυμάστε το μεγαλείο του σε συνέντευξή του, γνωστή πια, που μιλάει για την Ελλάδα σε σχέση με την Ευρώπη.


Πολλά ποιήματα του μελοποιήθηκαν και έγιναν αγαπημένα τραγούδια με ιδιαίτερο νόημα.


Θα ήθελα να θυμίσω και ένα ποίημα του το οποίο θεωρώ ύμνο στον έρωτα, έτσι όπως μόνο ο ίδιος μπορούσε να τον εκφράσει. Από Το Μονόγραμμα (1971), λοιπόν το τρίτο μέρος "έτσι μιλώ για σένα και για μένα". Πόσο αδόκιμο είναι να το αφιερώσω μέσα από αυτό το ιστολόγιο; Πόσο αδόκιμος είναι ο έρωτας;


Έτσι μιλώ για σένα και για μένα

 Επειδή σ' αγαπώ και στην αγάπη ξέρω
Να μπαίνω σαν Πανσέληνος
Από παντού, για το μικρό το πόδι σου μες στ' αχανή σεντόνια
Να μαδάω γιασεμιά - κι έχω τη δύναμη
Αποκοιμισμένη, να φυσώ να σε πηγαίνω
Μέσ' από φεγγερά περάσματα και κρυφές της θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες που ασημίζουνε

Ακουστά σ' έχουν τα κύματα
Πως χαϊδεύεις, πως φιλάς
Πως λες ψιθυριστά το «τι» και το «ε»
Τριγύρω στο λαιμό στον όρμο
Πάντα εμείς το φως κι η σκιά

Πάντα εσύ τ' αστεράκι και πάντα εγώ το σκοτεινό πλεούμενο
Πάντα εσύ το λιμάνι κι εγώ το φανάρι το δεξιά
Το βρεμένο μουράγιο και η λάμψη επάνω στα κουπιά
Ψηλά στο σπίτι με τις κληματίδες
Τα δετά τριαντάφυλλα, το νερό που κρυώνει
Πάντα εσύ το πέτρινο άγαλμα και πάντα εγώ η σκιά που μεγαλώνει
Το γερτό παντζούρι εσύ, ο αέρας που το ανοίγει εγώ
Επειδή σ' αγαπώ και σ' αγαπώ
Πάντα εσύ το νόμισμα κι εγώ η λατρεία που το εξαργυρώνει:

Τόσο η νύχτα, τόσο η βοή στον άνεμο
Τόσο η στάλα στον αέρα, τόσο η σιγαλιά
Τριγύρω η θάλασσα η δεσποτική
Καμάρα τ' ουρανού με τ' άστρα
Τόσο η ελάχιστη σου αναπνοή

Που πια δεν έχω τίποτε άλλο
Μες στους τέσσερις τοίχους, το ταβάνι, το πάτωμα
Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου
Να μυρίζω από σένα και ν'αγριεύουν οι άνθρωποι
Επειδή το αδοκίμαστο και το απ' άλλου φερμένο
Δεν τ' αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς, μ' ακούς
Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου

Να μιλώ για σένα και για μένα.
Διαβάστε Περισσότερα "Οδυσσέας Ελύτης 1911-1996"

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Εφημερίδες Τότε και Τώρα - Απειλές και Πανηγύρια

0 ΣΧΟΛΙΑ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
Στη σημερινή ανάρτηση θα ασχοληθούμε με λίγες, ελάχιστες δημοσιεύσεις εφημερίδων από την κατοχή μεχρί και σήμερα, έτσι για να θυμηθούμε και να προβληματιστούμε για το κουτόχορτο που προσπαθούν να μας ταϊσουν οι βολεμένοι του συστήματος και οι εκφραστές-στηλοβάτες της χειρότερης μορφής καπιταλισμού και εκμετάλευσης που ζούμε.

Με τη σκέψη στα σημερινά γεγονότα, μπορεί να φανταστεί κανείς, πότε δημοσιεύτηκε το παρακάτω άρθρο εφημερίδας; Διαβάστε το και προβληματιστείτε.

ΝΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΩΜΕΝ!
«Αι περιστάσεις τας οποίας διέρχεται σήμερον η Ελλάς, εις την δύσκολον αυτήν καμπήν της Ευρωπαϊκής ιστορίας, είναι εξαιρετικαί. Όλαι αι εκδηλώσεις της ζωής μας έχουν καταφανή τα δείγματα μιας πρωτοφανούς κρίσεως. Η οικονομική δε κρίσις θα ήτο ίσως ολιγώτερον αισθητή, αν δεν υπήρχεν εις την Ελληνικήν ζωήν, τόσον έκδηλος, η ηθική και λογική κρίσις εκ της οποίας πάσχομεν ως κοινωνικόν σύνολον. Το χρήμα δεν θα υφίστατο τότε τον σημερινόν εκμηδενισμόν. ο πλούτος θα έρριπτε και ένα βλέμμα φιλανθρωπίας και κοινωνικής αλληλεγγύης εις τα πλήθη των πειναλέων, αι λαϊκαί τάξεις θα ανεκουφίζοντο με τας γενναίας χειρονομίας των ευπόρων. Αλλά δεν πρόκειται περί αυτού…

» Είπομεν: Υποφέρομεν και από κρίσιν «λογικού». Ό,τι αγωνιζόμεθα από της επομένης της Μικρασιατικής καταστροφής να οικοδομήσωμεν εις την Ελλάδα, λειώνει τώρα ως ο πάγος. Τα θεμέλια του κράτους τρίζουν. Τα παν εις την χώραν αυτήν που άλλοτε ήστραψε το φως ενός λαμπρού πολιτισμού, καταρρέει, κυλίεται, πέφτει…

» Και ενώ ο οίκος μας σείεται από τας βάσεις του και γύρω μας καπνίζουν ακόμη τα συντρίμμια του πολέμου, ημείς -ω τη αναισθησία μας!- ομφαλοσκοπούμεν επί των «πολεμικών νέων» και, κλείοντες τους οφθαλμούς προ της αδυσωπήτου πραγματικότητος, προβαίνομεν εις εκδηλώσεις αι οποίαι μας φέρουν εγγύτερον προς την ολοκληρωτικήν καταστροφήν.

» Δεν είναι καιρός δια μεμψιμοιρίας ούτε αι στιγμαί επιτρέπουν παρανοήσεις. Η θέσις μας είναι σαφής: Η Ελλάς του κ. Μέχρις Εσχάτων ετάφη μετά μια συντριπτικήν ήτταν. Εις την θέσιν της εγεννήθη η Ελλάς του «ζωτικού χώρου της Ιταλίας». Η πρώτη όζει πτωμαΐνης. Η δευτέρα έχει την δρόσον μιας νέας ζωής. Ας την αγκαλιάσωμεν σφιχτά. Ίσως με την νέαν τάξιν πραγμάτων ατενίσωμεν καλύτερας ημέρας. Ίσως εξέλθομεν εκ της δεινής θέσεως εις την οποίαν ευρεθήκαμεν την επομένην της στρατιωτικής καταρρεύσεως. Ίσως μας δοθούν τα μέσα να ζήσωμεν…

» Το επιβάλλει το εθνικόν συμφέρον μας. Η γενέα αυτή δεν πρέπει να αφανισθή από την πείναν. Τα νειάτα να μη μαρανθούν από τον λίβαν της δυστυχίας. Έχομεν ιστορίαν και πεπρωμένα. Συνεχίζομεν την υπερτρισχιλιετή παράδοσιν μιας ζωτικής φυλής. Είμεθα ράτσα φτιαγμένη από γνήσιον Αριανόν μέταλλον. Διατί, λοιπόν, να διακυβεύωμεν το παν, αυτήν ταύτην την ύπαρξιν μας, εις ανοήτους εκδηλώσεις κατ΄εκείνων οι οποίοι είναι σε θέσιν σήμερον να μας δώσουν χείρα βοηθείας; Και κατά τι είναι περισότερον Έλληνες εκείνοι οι οποίοι κοιμώνται αποκλειστικώς με το φευγαλέον όνειρον της Αγγλικής κατισχύσεως, από ημάς που αξιούμεν προσγείωσιν εις την σημερινήν πραγματικότητα όλων των Ελλήνων, χάριν της κοινής σωτηρίας;

» Μια ειλικρινής συνεργασία με τους χθεσινούς αντιπάλους μας, με τας δυνάμεις του άξονος, θα μας έσωζεν ίσως από το χάος. Τα αναιμικά από την πείναν παιδάκια, θα εύρισκον μίαν φέταν ψωμιού. οι τρικλίζοντες νήστεις γέροντες θα ημπορούσαν να τρώγουν άπαξ τουλάχιστον της ημέρας. αι θηλάζουσαι μητέρες δεν θα εξηντλούντο και η γενεά μας θα ίστατο ορθία εν μέσω της Ευρωπαϊκής καταιγίδος. Διατί να την αρνηθώμεν την συνεργασίαν αυτήν;

Το επαναλαμβάνομεν: Οφείλομεν να προσγειωθώμεν. Άλλως ας πάρωμεν σφουγγάρι και ας σβύσωμεν εκ του Ευρωπαϊκού χάρτου και την Ελλάδα και την ιστορίαν και τα ιδανικά μας…»

Αυτά έγραφαν οι "πατριώτες" δημοσιογράφοι στις 18 Ιουνίου 1941 με την απειλή να μας διώξει η Ευρώπη. Σας θυμίζει κάτι αυτό;

Λίγους μήνες πριν, ο Γεώργιος Βλάχος στην Καθημερινή, στις 8 Μαρτίου 1941 δημοσιεύει την παρακάτω ανοιχτή επιστολή προς τον Χίλτερ. Το άρθρο τυπώνεται σε εκατοντάδες χιλιάδες αντίτυπα, αναδημοσιεύεται στον ξένο τύπο και τα πρακτορεία ειδήσεων σημειώνουν με θαυμασμό «τη γενναία φωνή ενός γενναίου λαού».

« Ανοικτή επιστολή προς την Α.Ε. τον κ. Α. Χίτλερ, Αρχικαγκελλάριον του Γερμανικού Κράτους

Ἐξοχώτατε,

Ἡ Ἑλλάς, τὸ γνωρίζετε, ἠθέλησε νὰ μείνη ἔξω τοῦ παρόντος πολέμου. Ὅταν ἐξερράγη, ἤρχιζε μόλις ν᾿ ἀναρρωννύη ἀπὸ πλῆθος βαθυτάτων πληγῶν, τὰς ὁποίας εἶχον καταλίπει εἰς τὸ σῶμα της πόλεμοι ἐξωτερικοὶ καὶ ἐσωτερικαὶ διαιρέσεις, καὶ οὐδὲ δυνάμεις εἶχε, οὐδὲ διὰθεσιν, οὐδὲ λόγον ν᾿ ἀναμιχθῆ εἰς πόλεμον, τοῦ ὁποίου, ἂν τὸ τέλος πέπρωται πάντως νὰ ἔχη δι᾿ ὅλον τὸν κόσμον συνεπείας σημαντικάς, ἡ ἀρχή του δὲν παρουσίαζε δι᾿ αὐτὴν ἀμέσους κινδύνους. Ἂς μὴ ληφθοῦν ὑπ᾿ ὄψει αἱ δηλώσεις της αἱ σχετικαί. Ἂς μὴ ληφθοῦν ὑπ᾿ ὄψει τὰ ἔγγραφα τὰ ὁποῖα εἰς ἐπίσημον Βίβλον ἐδημοσίευσε. Ἂς μὴ ληφθῆ ὑπ᾿ ὄψει τὸ πλῆθος τῶν λόγων, τῶν κειμένων, τῶν ἀποδείξεων διὰ τῶν ὁποίων πιστοποιεῖται ἡ ἐπίμονος αὕτη ἀπόφασίς της, νὰ μείνη ἐκτὸς τοῦ πολέμου. Καὶ ἂς ληφθῆ τοῦτο μόνον: Τὸ ὅτι ἡ Ἑλλὰς ὅταν οἱ Ἰταλοὶ ἔπνιξαν εἰς τὸν λιμένα τῆς Τήνου τὴν «Ἕλλην» καὶ εὗρε τὰ θραύσματα τῶν τορπιλλῶν καὶ ἐβεβαιώθη ὅτι ἦσαν ἰταλικά, τὰ ἔκρυψε. Διατί;... Διότι, ἂν τὰ ἀπεκάλυπτε θὰ ἦτο ὑποχρεωμένη ἢ νὰ κηρύξη τὸν πόλεμον ἢ νὰ δεχθῆ τὴν κήρυξιν τοΰ πολέμου.

Δὲν ἤθελε λοιπὸν τὸν πόλεμον μὲ τοὺς Ἰταλοὺς ἡ Ἑλλάς. Οὔτε μόνη, οὔτε μὲ Συμμάχους, οὔτε μὲ βαλκανικούς, οὔτε μὲ Ἄγγλους. Ἤθελε εἰς τὴν μικρὰν αὐτὴν γωνίαν τῆς γῆς νὰ ζήση κατὰ δύναμιν ἥσυχος, ἐπειδὴ ἦτο κατάκοπος, ἐπειδὴ εἶχε πολεμήσει πολὺ καὶ ἐπειδὴ ἡ γεωγραφική της θέσις εἶναι τοιαύτη ὥστε νὰ μὴ θέλη νὰ ἔχη ἐχθροὺς οὔτε τοὺς Γερμανοὺς εἰς τὴν ξηράν, οὔτε τοὺς Ἄγγλους εἰς τὴν θάλασσαν. Μέχρι τῆς στιγμῆς ἐκείνης, τῆς στιγμῆς κατὰ τὴν ὁποίαν ἐπνίγη ἡ «Ἕλλη», ἡ Ἑλλὰς εἶχε, ἑκτὸς τῶν εἰρηνικῶν της διαθέσεων, πρόσθετον ἀσφάλειαν, δύο ὑπογραφάς, τὴν Ἰταλικήν, ἡ ὁποία τὴν εἶχε κατὰ πάσης ἐκ μέρους της ἐπιθέσεως ἀσφαλίσει, καὶ τὴν Ἀγγλικήν, ἡ ὁποία ἦλθεν ὡς αὐθόρμητος τῆς ἀκεραιότητός της ἐγγύησις.

Ἐν τούτοις, ὅταν ὀλίγον μετὰ τὴν «Ἕλλην» παρουσιάσθησαν ἁπταὶ ἀποδείξεις τῆς μελλούσης ἰταλικῆς ἐπιθέσεως, ἡ Ἑλλάς, πεισθεῖσα ὅτι ἡ μία ὑπογραφὴ δὲν εἶχεν ἀξίαν, δὲν ἐστράφη ὡς ὤφειλε πρὸς τὴν ἄλλην, ἀλλ᾿ ἐστράφη -τὸ ἐνθυμεῖσθε, Ἐξοχώτατε;- πρὸς Ὑμᾶς. Καὶ ἐζήτησε τὴν προστασίαν τὴν ἰδικήν σας. Καὶ τί ἀπηντήθη τότε εἰς τὴν Ἑλλάδα;... Τί ἀπηντήθη δὲν γνωρίζω καλῶς. Γνωρίζω ὅμως ἐκ στόματος τοῦ ἀποθανόντος πρωθυπουργοῦ μας, ὅτι ἡ Γερμανία ἀπήντησεν εἰς τὸ διάβημά μας συνιστῶσα νὰ μὴ δώσωμεν ἀφορμὴν -νὰ μὴ ἐπιστρατευθῶμεν δηλαδὴ- καὶ νὰ εἴμεθα ἥσυχοι. Δὲν ἐδώσαμεν λοιπὸν ἀφορμήν, δὲν ἐπεστρατεύθημεν, ἐμέναμεν ἥσυχοι ἢ μᾶλλον ἐκοιμώμεθα ἥσυχοι -διότι τὴν προηγουμένην μᾶς εἶχον κάμει καὶ γεῦμα οἱ Ἰταλοὶ- ὁπόταν μᾶς παρουσιάσθη μὲ τὸ τελεσίγραφον ὁ πρέσβυς τῆς Ἰταλίας.

Τότε λοιπὸν ποῦ καὶ πρὸς ποῖον ἠθέλατε νὰ στραφῆ ἡ Ἑλλάς;... Πρὸς τοὺς Ἰταλούς, τῶν ὁποίων εἶχε εἰς τὴν τσέπην της, μαζὶ μὲ τὰ θραύσματα τῶν τορπιλλῶν, καὶ τὴν ἄνευ ἀξίας ὑπογραφήν; Ἂλλ᾿ αὐτοὶ τῆς εἶχον κηρύξει τὸν πόλεμον. Πρὸς Ὑμᾶς; Ἂλλ᾿ Ὑμεῖς ἀτυχῶς εὐρίσκεσθε ἐκεῖνο ἀκριβῶς τὸ πρωί, εἰς τὰς 28 Ὀκτωβρίου, εἰς Φλωρεντίαν. Νὰ μείνη μόνη; Ἀλλ᾿ οὔτε ἀεροπορίαν εἶχε, οὔτε ὑλικόν, οὔτε χρήματα, οὔτε στόλον. Ἐστράφη λοιπὸν πρὸς τὴν τελευταίαν ἀπομείνασαν ὑπογραφήν: Πρὸς τοὺς Ἄγγλους. Καὶ αὐτοί, τῶν ὁποίων ἐκαίετο ἡ Πατρίς, οἱ ὁποῖοι ἠγρύπνουν εἰς τὰς ἀκτὰς τῆς Μάγχης ἀνήσυχοι, οἱ ὁποῖοι τότε -ὅπως τὸ εἶχον δηλώσει- δὲν εἶχον ἐπαρκῆ τὰ μέσα διὰ τὴν ἰδίαν των προστασίαν, ἦλθαν. Ἦλθαν ἀμέσως. Ἄνευ ἀξιώσεων, ἄνευ διαπραγματεύσεων, ἄνευ χαρτιῶν. Καὶ μετ᾿ ὀλίγας ἡμέρας, εἰς τὸ Μέτωπον τὸ ὁποῖον εἶχεν ἀνοίξει εἰς τὰ βουνὰ τῆς Ἠπείρου ὁ βάναυσος ἰταλικὸς αἰφνιδιασμός, ἔπιπταν Ἕλληνες στρατιῶται καὶ ὁ πρῶτος Ἄγγλος ἀεροπόρος.

Τί συνέβη ἀπὸ τὰς ὥρας ἐκεῖνας, τὸ γνωρίζετε καὶ Σεῖς καὶ ὁ κόσμος ὁλόκληρος. Νικῶνται οἱ Ἰταλοί. Καὶ νικῶνται ἐκεῖ, στρατιωτικῶς, σῶμα πρὸς σῶμα, ἀπὸ ἡμᾶς, τοὺς μικρούς, τοὺς ἀδυνάτους. Ὄχι ἀπὸ τοὺς Ἄγγλους. Διότι Ἄγγλος στρατιώτης δὲν ἐπάτησεν εἰς τὴν Ἀλβανίαν. Νικῶνται. Διατί; Διότι δὲν ἔχουν ἰδανικά, διότι δὲν ἔχουν ψυχήν. Διότι...

- Ἀλλ᾿ αὐτὸ εἶναι ἔξω τοῦ θέματος. Ἀπέναντι τῆς μάχης αὐτῆς βέβαιον εἶναι, διότι μᾶς ἐδηλώθη, ὅτι ἐμείνατε θεατής: «Ἡ ὑπόθεσις αὐτή, μᾶς εἴπατε, δὲν μ᾿ ἐνδιαφέρει. Εἶναι ἱστορία ἰταλική. Δὲν θὰ ἐπέμβω παρὰ μόνον ὅταν Ἀγγλικὸς στρατὸς ἀποβιβασθῆ εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, εἰς μεγάλας ποσότητας». Θὰ ἠμπορούσαμεν, ἔκτοτε, Ἐξοχώτατε, νὰ Σᾶς ἐρωτήσωμεν: «Καὶ ἡ Φλωρεντία;... Καὶ τὸ ὅτι τὴν ἡμέραν ἀκριβῶς κατὰ τὴν ὁποίαν μᾶς ἐπετίθεντο οἱ Ἰταλοί, συνηντᾶσθε μαζί τους εἰς τὰς ὄχθας τοῦ Ἄρνου καὶ τοὺς παρεδίδατε τὴν Ἑλλάδα;»... Ἀλλὰ δὲν ἠθελήσαμεν. Μαζὶ μὲ τὰ θραύσματα τῶν ἰταλικῶν τορπιλλῶν ἐκρύψαμεν εἰς τὴν τσέπην μας καὶ τὴν Φλωρεντίαν καί, ὅταν κάποιοι ἀδιάκριτοι μᾶς τὴν ἐνεθύμιζαν, ἀπηντῶμεν: «Διεφώνησαν. Τοὺς ἐγέλασαν οἱ Ἰταλοί». Διατί;

Διότι ἔτσι ἠθέλαμεν νὰ πιστεύωμεν. Διότι μᾶς συνέφερεν ἔτσι. Ἔπειτα, καθὼς ἐπροχωροῦμεν ἡμεῖς εἰς τὴν Ἀλβανίαν, ἐπροχώρουν καὶ αἱ σχέσεις τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Ἀγκυλωτὸς Σταυρὸς ἐκυμάτιζε εἰς τὸ Μέγαρον τῆς ἐν Ἀθήναις πρεσβείας σας τὴν πρώτην τοῦ Ἔτους, κατήρχετο μεσίστιος ὅταν ἀπέθνησκεν ὁ ἀείμνηστος Μεταξᾶς, ὁ πρέσβυς σας ἤρχετο νὰ συγχαρῆ τὸν νέον Πρωθυπουργόν, αἱ μεταξὺ Ὑμῶν καὶ ἡμῶν ἐμπορικαὶ συναλλαγαὶ εἶχον ἐπαναρχίσει καὶ διεμαρτυρήθητε κάποτε ἐντόνως διότι μία ἐφημερὶς τῆς Ἀμερικῆς ἔγραψεν ὅτι γερμανικὰ τάνκς παρουσιάσθησαν εἰς τὴν Ἀλβανίαν. Ὅλα λοιπὸν καλά. Ἡμεῖς εἰς τὴν Ἀλβανίαν, Σεῖς θεαταί, καὶ οἱ Ἄγγλοι σύμμαχοί μας μὲ τὰ ἀεροπλάνα των, μὲ τὸν Στόλον των... - ΜΟΝΟΝ. Γνωρίζετε πόσον προσεπαθήσαμεν νὰ εἶναι τὸ «ΜΟΝΟΝ» τοῦτο πραγματικόν;... Ἀρκεῖ νὰ ἀναφερθῆ ὅτι, ὅταν ἓν Ἀγγλικὸν ἀεροπλάνον ἔπεσεν εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, παρεκαλέσαμεν τοὺς Ἄγγλους νὰ μὴ τὸ σηκώσουν αὐτοί. Διὰ νὰ μὴ παρουσιασθοῦν ἐκεῖ ἔστω καὶ δέκα Ἄγγλοι στρατιῶται. Διὰ νὰ μὴ παρεξηγηθῶμεν, διὰ νὰ μὴ δώσωμεν ἀφορμήν. Γελᾶτε;... Ἔχετε δίκαιον.

Ἀλλὰ κατὰ τὸ διάστημα τοῦτο, ἐνῷ ἐδῶ εἴχομεν ὅπως ἔχομεν σχέσεις, ἐνῷ ἡ ἐκ τῆς στάσεως τῆς Γερμανίας δημιουργηθεῖσα κάποια γαλήνη ἔμενεν ἀδιατάρακτος, Σεῖς ἠρχίσατε νὰ συγκεντρώνετε στρατεύματα εἰς τὴν Ρουμανίαν. Τὰ πρῶτα ἦσαν πρὸς ἐκπαίδευσιν τῶν Ρουμάνων. Τὰ δεύτερα πρὸς προστασίαν τῶν πετρελαίων. Τὰ τρίτα διὰ νὰ κρατήσουν τὰ σύνορα. Τὰ τέταρτα... - ἀλλὰ τὰ τέταρτα πλέον ἦσαν τριακόσιαι χιλιάδες. Τότε ὁ ὑπογεγραμμένος μετέβη δημοσιογραφῶν εἰς τὴν Βουλγαρίαν, ἐπέρασε τὸν δρόμον τὸν ὁποῖον τώρα περνοῦν οἱ στρατοί σας καὶ ἐπανελθὼν εἶπεν εἰς τὸν μακαρίτην Πρωθυπουργόν:

- Ὁ μέχρι Σόφιας δρόμος ἔχει τώρα, προσφάτως, διαπλατυνθῆ. Αἱ ξύλιναι γέφυραι ἔχουν τώρα, προσφάτως, ὑποστηριχθῆ μὲ πασσάλους. Τὰ ὑπολείμματα τῆς ξυλείας εὑρίσκονται ἀκόμη ἐκεῖ. Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ Βούλγαροι ἔχουν ἑτοιμάσει τώρα, ὅπως ὅπως, τὸν δρόμον διὰ νὰ περάση στρατός...

Καὶ μετὰ τοῦτο;... Μετὰ τοῦτο, τί ἔπρεπε νὰ κάμη ἡ Ἑλλάς; Νὰ ζητήση βοήθειαν; Νὰ μὴ ζητήση; Νὰ πιστεύση; Νὰ μὴ πιστεύση; Νὰ βλέπη τοὺς Γερμανοὺς εἰς τὰ σύνορα τὰ βουλγαρικά, νὰ τοὺς μετρᾶ περνῶντας τὸν Δούναβιν, νὰ τοὺς παρακολουθῆ εἰσερχομένους εἰς τὴν Σόφιαν, νὰ τοὺς βλέπη συμμαχοῦντας μὲ τοὺς Βουλγάρους, ν᾿ ἀκούη τοὺς Βουλγάρους ὁμιλοῦντας περὶ τῶν ἐθνικῶν των διεκδικήσεων, καὶ νὰ στέκη ἀμέριμνος ἐν τῇ πεποιθήσει ὅτι οἱ Γερμανοὶ εὑρίσκονται εἰς τὴν Κοῦλαν διὰ νὰ προφυλάξουν τὰ πετρέλαια τὰ ρουμανικά;...

Ἀλλ᾿ ἔστω, ἂς τ᾿ ἀφήσωμεν ὅλα αὐτά, τὰ γενόμενα, τὰς δηλώσεις, τὴν ἱστορίαν καὶ ἂς ἔλθωμεν εἰς τὰ πράγματα. Φαίνεται -λέγουν τοῦ κόσμου τὰ ραδιόφωνα- ὅτι οἱ Γερμανοὶ θέλουν νὰ εἰσβάλουν εἰς τὴν Ἑλλάδα. Σᾶς ἐρωτῶμεν: ΔΙΑΤΙ; Ἂν ἡ κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐπιχείρησις, ὡς συμφέρουσα εἰς τὸν Ἄξονα, ἦτο ἀπ᾿ ἀρχῆς ἀναγκαία, τότε δὲν θὰ παρουσιάζετο πρὸ τεσσάρων μηνῶν μόνος ὁ κ. Γκράτσι εἰς τὰς τρεῖς τὸ πρωί. Θὰ παρουσιάζοντο ἡ Ἰταλία καὶ ἡ Γερμανία μαζί, ἄλλως, μὲ ἄλλο τελεσὶγράφον, ἄλλου περιεχομένου, ἄλλης προθεσμίας, ἄλλης μορφῆς.

Δὲν ὑπῆρξε, λοιπόν, ἀπ᾿ ἀρχῆς ἡ κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐπιχείρησις εἰς τὸν Ἄξονα ἀναγκαία. Εἶναι λοιπὸν τώρα;... Ἀλλὰ διατί;... Μήπως διὰ νὰ μὴ δημιουργηθῆ Μέτωπον κατὰ τῆς Γερμανίας εἰς τὰ Βαλκάνια; Ἀλλ᾿ αὐτὰ εἶναι μυθιστορήματα. Οὔτε ἡ μαχομένη Ἑλλάς, οὔτε ἡ Ἀγγλία -τὸ λέγει σαφῶς τὸ ἐπίσημον ἀνακοινωθὲν τῆς προχθεσινῆς 6ης Μαρτίου, ἀλλὰ τὸ λέγει σαφέστερον ἀκόμη ἡ λογικὴ- οὔτε ἡ Σερβία, οὔτε ἡ Τουρκία, ἔχουν λόγον νὰ προκαλέσουν τὴν ἐξάπλωσιν τοῦ πολέμου. Αὐτὸς ποὺ εἶναι καὶ ὅπου εἶναι, τοὺς φθάνει. Ἀλλὰ τότε;... Μὴ διὰ νὰ σωθοῦν εἰς τὴν Ἄλβανίαν οἱ Ἰταλοί;... Ἀλλὰ περὶ ποίου εἴδους σωτηρίας θὰ πρόκειται; Οἱ Ἰταλοὶ δὲν θὰ εἶναι ἡττημένοι ὁριστικῶς, τελεσιδίκως, παγκοσμίως καὶ αἰωνίως μόλις καὶ εἷς μόνον Γερμανὸς στρατιώτης πατήση εἰς τὴν Ἑλλάδα; Δὲν θὰ φωνάζη ὅλος ὁ κόσμος ὅτι σαράντα πέντε ἑκατομμύρια αὐτοί, ἀφοῦ ἐπετέθησαν ἐναντίον ἡμῶν ποὺ εἴμεθα μόλις ὀκτώ, ἐζήτησαν τώρα τὴν βοήθειαν ἄλλων ὀγδοῆντα πέντε ἑκατομμυρίων, διὰ νὰ σωθοῦν;... Καὶ εἰς τὸ τέλος, ἂν θέλουν νὰ σωθοῦν, διατὶ νὰ ἔλθουν ἄλλοι κατὰ τρόπον ἀπολύτως ἐξευτελιστικὸν δι᾿ αὐτοὺς νὰ τοὺς σώσουν, ἀφοῦ τοὺς σώζομεν εὐχαρίστως ἡμεῖς χωρὶς ἐξευτελισμούς; Ἂς φύγουν μόνοι ἀπὸ τὴν Ἀλβανίαν οἱ Ἰταλοί. Ἂς εἰποῦν παντοῦ ὅτι μᾶς ἐνίκησαν, ὅτι ἐκουράσθησαν νὰ μᾶς κυνηγοῦν, ὅτι ἐχόρτασαν ἀπὸ δόξαν καὶ ἂς φύγουν. Ἡμεῖς τοὺς βοηθοῦμεν.

Ἀλλὰ θὰ μᾶς ἐρωτήσετε ἴσως, Ἐξοχώτατε: «Καλὰ ὅλα αὐτά. Καὶ οἱ Ἄγγλοι;...» Ἀλλὰ τοὺς Ἄγγλους, Ἐξοχώτατε, δὲν τοὺς ἐφέραμεν ἡμεῖς, τοὺς ἔφεραν εἰς τὴν Ἑλλάδα οἱ Ἰταλοί. Τώρα λοιπὸν εἰς αὐτοὺς τοὺς ὁποίους ἔφεραν οἱ Ἰταλοί, νὰ τοὺς εἰποῦμεν νὰ φύγουν;... Καί, ἔστω, νὰ τοὺς εἰποῦμεν νὰ φύγουν. Ἀλλὰ εἰς ποιούς; Εἰς τοὺς ζωντανούς. Πῶς ὅμως νὰ διώξωμεν τοὺς νεκρούς, αὐτοὺς ποὺ ἔπεσαν εἰς τὰ βουνά μας, αὐτοὺς ποὺ προσεγειώθησαν εἰς τὴν Ἀττικὴν πληγωμένοι καὶ ἀφῆκαν ἐδῶ τὴν τὲλευταίαν πνοήν, αὐτοὺς οἱ ὁποῖοι, ἐνῷ ἐκαίετο ἡ πατρὶς των, ἦλθαν καὶ ἠγωνίσθησαν ἐδῶ, καὶ ἔπεσαν ἐδῶ καὶ εὑρῆκαν ἐδῶ ἕνα τάφον;... Ἀκοῦτε, Ἐξοχώτατε, ὑπάρχουν ἀτιμίαι αἱ ὁποῖαι εἰς τὴν Ἑλλάδα δὲν γίνονται. Καὶ αὐτὰ εἶναι καθαραὶ ἀτιμίαι. Οὔτε τοὺς νεκρούς, οὔτε τοὺς ζωντανοὺς ἠμποροῦμεν νὰ διώξωμεν. Δὲν θὰ διώξωμεν κανένα, καὶ θὰ σταθῶμεν μαζὶ των, ἐδῶ, μέχρις ὅτου κάποια λάμψη ἀκτὶς ἡλίου καὶ περάση ἡ καταιγίς.

Καὶ Σεῖς; Σεῖς -λέγουν πάντοτε- θὰ ἐπιχειρήσετε νὰ εἰσβάλετε εἰς τὴν Ἑλλάδα. Καὶ ἡμεῖς, λαὸς ἀφελὴς ἀκόμη, δὲν τὸ πιστεύομεν. Δὲν πιστεύομεν ὅτι στρατὸς μὲ ἱστορίαν καὶ μὲ παράδοσιν -αὐτὸ καὶ οἱ ἐχθροί του δὲν τὸ ἀρνοῦνται- θὰ θελήση νὰ κηλιδωθῆ διὰ μιᾶς πράξεως παναθλίας. Δὲν πιστεύομεν ὅτι ἕνα Κράτος πάνοπλον, ὀγδοήκοντα πέντε ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων, μαχόμενον διὰ νὰ δημιουργήση εἰς τὸν Κόσμον «νέαν τάξιν πραγμάτων» -τάξιν, φανταζόμεθα, ἀρετῆς- θὰ ζητήση νὰ πλευροκοπήση ἕνα Ἔθνος μικρόν, ποῦ ἀγωνίζεται ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας του, μαχόμενον πρὸς μίαν Αὐτοκρατορίαν σαράντα πέντε ἑκατομμυρίων.

Διότι τί θὰ κάμη ὁ Στρατὸς αὐτός, Ἐξοχώτατε, ἂν ἀντὶ πεζικοῦ, πυροβολικοῦ καὶ μεραρχιῶν, στείλη ἡ Ἑλλὰς φύλακας εἰς τὰ σύνορά της εἴκοσι χιλιάδας τραυματιῶν, χωρὶς πόδια, χωρὶς χέρια, μὲ τὰ αἵματα καὶ τοὺς ἐπιδέσμους, διὰ νὰ τὸν ὑποδεχθοῦν;... Αὐτοὺς τοὺς στρατιώτας φύλακας θὰ ὑπάρξη στρατὸς διὰ νὰ τοὺς κτυπήση;

Ἀλλ᾿ ὄχι, δὲν πρόκειται νὰ γίνη αὐτό. Ὁ ὀλίγος ἢ πολὺς στρατὸς τῶν Ἑλλήνων ποὺ εἶναι ἐλεύθερος, ὅπως ἐστάθη εἰς τὴν Ἤπειρον, θὰ σταθῆ, ἂν κληθῆ, εἰς τὴν Θράκην. Καὶ τί νὰ κάμη;... Θὰ πολεμήση. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θὰ ἀγωνισθῆ. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀποθάνη. Καὶ ἐκεῖ. Καὶ θ᾿ ἀναμείνη τὴν ἐκ Βερολίνου ἐπιστροφὴν τοῦ δρομέως, ὁ ὁποῖος ἦλθε πρὸ πέντε ἐτῶν καὶ ἔλαβε ἀπὸ τὴν Ὀλυμπίαν τὸ φῶς, διὰ νὰ μεταβάλη εἰς δαυλὸν τὴν λαμπάδα καὶ φέρη τὴν πυρκαϊὰν εἰς τὸν μικρόν, τὴν ἔκτασιν, αλλὰ μέγιστον αὐτὸν τόπον, ὁ ὁποῖος, ἀφοῦ ἔμαθε τὸν κόσμον ὅλον νὰ ζῆ, πρέπει τώρα νὰ τὸν μάθη καὶ ν᾿ ἀποθνήσκη.

Μετ᾿ ἐξόχου τιμῆς
Γ. Α. ΒΛΑΧΟΣ»

Το 2002 οι δημοσιογράφοι και τα εκδοτικά συμφέροντα, άλλα πανηγύριζαν και άλλα προειδοποιούσαν για το τι θα συμβεί. Διαβάστε και αναρρωτηθείτε. Ποιός έλεγε αλήθεια και ποιός προσπαθούσε να κρυφτεί πίσω από την επερχόμενη ανάπτυξη της οικονομίας και τα πανηγύρια για την αγκαλιά της Ευρώπης που αυτή τη φορά μας δέχτηκε;



Ριζοσπάστης
1ο άρθρο 03/01/2002


Δυστυχώς δεν βρήκα περισσότερες εφημερίδες σε αρχείο. Τα συμπεράσματα δικά σας όπως πάντα.
Διαβάστε Περισσότερα "Εφημερίδες Τότε και Τώρα - Απειλές και Πανηγύρια"

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

Οι Εκπρόσωποι

2 ΣΧΟΛΙΑ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
Ανακοινώθηκαν εχτές στον επίσημο ιστότοπο της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας τα σωματεία και οι εκπρόσωποι τους με δικαίωμα ψήφου για τη Γενική Συνέλευση 23 ή 24 Μαρτίου 2012. Έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε ποιοι είναι οι εκπρόσωποι με δικαίωμα ψήφου αλλά μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει να δούμε ποια σωματεία δεν είναι στη λίστα και ίσως μια ενδεχόμενη απάντηση για το λόγο που δεν είναι, να έχει περισσότερο ψαχνό.


Έχουμε και τα σωματεία της Αττικής που δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο της ΕΣΟ, και αυτά είναι κατά κατηγορία.

Α' ΕΘΝΙΚΗ
ΕΟΑΟ "Ο ΦΥΣΙΟΛΑΤΡΗΣ" ΝΙΚΑΙΑΣ

ΠΟΑ' ΕΘΝΙΚΗΣ
ΣΟ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ - ΣΜΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Β' ΕΘΝΙΚΗ
ΣΟ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ - ΑΠΟ ΑΙΓΛΗ ΠΑΠΑΓΟΥ - ΑΟ ΤΡΕΙΣ ΑΣΤΕΡΕΣ '89 - ΑΟ ΚΗΦΙΣΙΑΣ

Γ' ΕΘΝΙΚΗ
ΣΟ ΑΓ. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ - ΑΟ ΔΕΞΑΜΕΝΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ - ΑΟ ΠΕΥΚΗΣ - ΣΟ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ - ΣΕ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ - ΑΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ - ΑΕ ΠΟΝΤΙΩΝ ΜΕΛΙΣΣΙΩΝ

Α' ΤΟΠΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΜΦΚΣ "ΦΟΙΒΟΣ" ΠΕΙΡΑΙΑ - ΣΟ "ΘΩΜΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ" - ΣΟ ΜΟΣΧΑΤΟΥ - ΕΝΩΣΗ ΣΠΑΡΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ - ΣΟ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ - ΣΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ - ΕΟΣ ΑΧΑΡΝΩΝ

Β' ΤΟΠΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
ΑΟ ΔΟΞΑ ΠΕΥΚΗΣ - ΣΟ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ «ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ΣΙΑΠΕΡΑΣ» - ΑΣ ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ - ΚΕΝΤΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΟΜΙΛΙΩΝ - ΑΜΕΣ ΝΕΑΣ ΕΡΥΘΡΑΙΑΣ - ΠΣΣ ΑΝΑΚΑΣΑΣ - ΑΣ ΠΡΟΟΔΟΣ ΒΟΥΤΖΑ ΡΑΦΗΝΑΣ - ΠΜΚ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΩΝ - ΕΝΩΣΗ ΑΡΜΕΝΙΩΝ ΑΘΛΗΤΩΝ - ΑΣ ΑΣΠΡΟΣ ΠΥΡΓΟΣ - ΑΣ ΛΑΥΡΙΟΥ - ΑΟ ΛΕΟΝΤΕΙΟΥ - ΑΟ ΠΗΓΑΣΟΣ ΚΥΨΕΛΗΣ - ΑΟ ΑΕΤΟΣ ΑΘΗΝΩΝ - ΦΕΣ.ΚΑΝΤΖΑ - ΠΕΤΑ - ΑΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΤΥΦΛΩΝ "ΚΕΡΑΥΝΟΣ" - ΕΣ ΝΕΑΣ ΜΑΚΡΗΣ - ΣΑ ΑΓΙΑΣ ΒΑΡΒΑΡΑΣ - ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΣΚΑΚΙ ΝΕΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ - ΣΣ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ ΑΝΑΞ - ΓΑΣ ΑΕΤΟΣ ΠΛ ΑΤΤΙΚΗΣ - ΣΦΟΠ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗΣ - ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ - ΑΟ ΣΧΟΛΗΣ ΧΑΤΖΗΒΕΗ - ΣΟ «ΓΑΛΑΖΙΑ ΑΚΤΗ» ΠΑΡΑΛΙΑΣ ΚΑΛΥΒΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ - ΑΟ ΝΕΟΥ ΨΥΧΙΚΟΥ - ΣΟ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ - ΕΥΒΟΪΚΗ ΕΣ

Εντύπωση, κάνει η αποχή από όλη την διαδικασία καταρχήν του Φυσιολάτρη που είναι η μοναδική ομάδα της Α' Εθνικής, της ΕΣΣΝΑ, που δεν θα έχει εκπρόσωπο στη Γενική Συνέλευση. Από τον ΠΟΑ' Εθνικής έχουμε τον ΣΟ Ηλιούπολης και τον ΣΜΣ Ελευσίνας, ενώ στη Β' Εθνική αίσθηση κάνει η αποχή του ΣΟ Κορυδαλλού, της Αίγλης Παπάγου και των Τριών Αστέρων, ενώ και στις πιο κάτω κατηγορίες έχουμε χτυπητές αποχές όπως της ΣΕ Ηρακλείου, ΣΟ Αμπελοκήπων, ο Φοίβος Πειραιά, Ενωση Σπάρτης αλλά και άλλα σωματεία ενεργά στο άθλημα.

Ειδικά κάποια σωματεία με έντονη σκακιστική δραστηριότητα δεν δικαιολογούνται. Κάποια από τα σωματεία, να θυμίσουμε ότι δεν έχουν πάρει και την ειδική αθλητική αναγνώριση από την Γ.Γ.Α. Τι συμβαίνει, κανείς δεν ξέρει. Γιατί δεν συμμετέχουν στην Γ.Σ. με εκπρόσωπο; Μήπως δεν τους ενδιαφέρουν οι αποφάσεις των Γ.Σ. της ΕΣΟ; Ακούω κατά καιρούς πολλές κατηγορίες για όλους. Και αυτό το ιστολόγιο έχει κάνει κριτική σε αποφάσεις της ομοσπονδίας. Αλλά να κατηγορούμε ενώ μπορούσαμε να έχουμε το δικαίωμα, έστω και σαν μειοψηφία, έκφρασης της άποψής μας με ψήφο είναι τουλάχιστον ανεύθυνο.

Αυτά και ίσως να πάρουμε κάποια εξήγηση. Λέτε να μη φταίνε τα σωματεία; Ας απαντήσει κάποιος να καταλάβουμε και οι υπόλοιποι.
Διαβάστε Περισσότερα "Οι Εκπρόσωποι"

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Αιμοδοσία στο Ηράκλειο

2 ΣΧΟΛΙΑ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
Αυτός ο ιστότοπος έχει δημιουργηθεί από έναν άνθρωπο του αθλήματος που, ίσως, βλέπει τα πράγματα λίγο διαφορετικά από ότι η πλειοψηφία στο άθλημα. Πιστεύω όμως ότι το άθλημα δεν μπορεί να είναι ξεκομμένο από την κοινωνία και τη ζωή. Επειδή το σκάκι σε πολύ μεγάλο ποσοστό οφείλει τη δημοφιλία του στην συμμετοχή των παιδιών, πρέπει όλοι να είμαστε ευαίσθητοι με αυτήν την ηλικιακή ομάδα. Γι αυτό αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να δημοσιεύσουμε την αφίσα της εθελοντικής αιμοδοσίας που θα πραγματοποιηθεί στο Δήμο Ηρακλείου τη Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012. Η χειραψία στην αρχή και στο τέλος μιας σκακιστικής παρτίδας δείχνει τον σεβασμό και την αναγνώριση στον νικητή αλλά και τον ηττημένο. Ας δώσουμε το χέρι σε αυτά τα παιδιά, σε μια χειραψία ζωής, και ας τους δείξουμε ότι τα αναγνωρίζουμε σαν νικητές.


Διαβάστε Περισσότερα "Αιμοδοσία στο Ηράκλειο"

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

ΚΙΛΕΛΕΡ 1910

1 ΣΧΟΛΙΑ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΑ
Η εξέγερση των κολίγων του κάμπου με αφετηρία τη συγκέντρωση των αγροτών στις 6 Μαρτίου του 1910 μας δείχνει ακόμη και σήμερα ότι το δίκιο, ο αγώνας και η δίψα για νίκη σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα. Ακόμη και αυτά που μοιάζουν ακατόρθωτα. 

Το αγροτικό ζήτημα εμφανίζεται με την ένταξη της Θεσσαλίας στην Ελλάδα το 1881. Οι κολίγοι υπήρξαν οι χαμένοι αυτής της ένταξης και οι τσιφλικάδες οι κερδισμένοι. Η κυβέρνηση εκείνης της εποχής εφάρμοσε το βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο, που ίσχυε στην Παλαιά Ελλάδα, παραγνωρίζοντας τα δικαιώματα των κολίγων, βάσει του οθωμανικού δικαίου (μήπως μας θυμίζει κάτι αυτό με το αγγλοσαξονικό δίκαιο που εφαρμόζεται σήμερα στους όρους του δανείων μας;)

<

Με το οθωμανικό δίκαιο, οι τσιφλικάδες είχαν μόνο το δικαίωμα εισπράξεως των προσόδων επί των μεγάλων εκτάσεων που κατείχαν, ενώ οι κολίγοι είχαν πατροπαράδοτα δικαιώματα επί των κοινόχρηστων χώρων του τσιφλικιού (επί της γης, των οικιών, των δασών και των βοσκοτόπων). Με τη νέα κατάσταση, οι έλληνες πλέον τσιφλικάδες, που διαδέχθηκαν τους οθωμανούς, είχαν δικαιώματα απόλυτης κυριότητας σε όλη την ιδιοκτησία τους, ενώ οι κολίγοι είχαν περιπέσει σε καθεστώς δουλοπαροίκου.

Το 1910, κύριο αίτημα των κολίγων ήταν η απαλλοτρίωση της γης και η διανομή των τσιφλικιών στους καλλιεργητές της, με βάση τη μικρή οικογενειακή ιδιοκτησία.



Οι κολίγοι είχαν προγραμματίσει το Σάββατο6 Μαρτίου πανθεσσαλικό συλλαλητήριο στη Λάρισα, με αφορμή τη συζήτηση του αγροτικού νομοσχεδίου στη Βουλή. Από νωρίς το πρωί άρχισαν να συρρέουν στην πόλη διαδηλωτές από τα γύρω χωριά. Στο σιδηροδρομικό σταθμό του Κιλελέρ, κάπου 200 χωρικοί θέλησαν να επιβιβασθούν σε τρένο χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο. Ο διευθυντής των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, Πολίτης, που επέβαινε στο τρένο, τους το αρνήθηκε. Οι χωρικοί οργίστηκαν κι άρχισαν να λιθοβολούν το συρμό, σπάζοντας τα τζάμια των βαγονιών.



Το τρένο απομακρύνθηκε, αλλά σε απόσταση ενός χιλιομέτρου επαναλαμβάνονται οι ίδιες σκηνές από ομάδα 800 χωρικών. Οι άνδρες της στρατιωτικής δύναμης που ευρίσκοντο εντός του τρένου και μετέβαιναν στη Λάρισα για το συλλαλητήριο, διατάχθηκαν από τον επικεφαλής τους να πυροβολήσουν στον αέρα για εκφοβισμό. Οι χωρικοί εξαγριώνονται και τους επιτίθενται με πέτρες και ξύλα. Οι στρατιώτες ξαναπυροβολούν, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δύο ή κατ' άλλους τέσσερις χωρικοί και να τραυματισθούν πολλοί. Ανάλογα επεισόδια έγιναν και στο χωριό Τσουλάρ (σήμερα Μελία), με δύο νεκρούς χωρικούς και 15 τραυματίες.




Οι συμπλοκές μεταξύ άοπλων διαδηλωτών και δυνάμεων καταστολής επεκτάθηκαν και στη Λάρισα, όταν οι αγρότες πληροφορήθηκαν τα αιματηρά επεισόδια στο Κιλελέρ και το Τσουλάρ. Δύο κολίγοι έπεσαν νεκροί, όταν το ιππικό ανέλαβε δράση. Το συλλαλητήριο έγινε, τελικά, με ειρηνικό τρόπο στις 3 το μεσημέρι στην Πλατεία της Θέμιδος. Ο φοιτητής Γεώργιος Σχοινάς διάβασε το ψήφισμα της συγκέντρωσης, που απεστάλη στη Βουλή και την Κυβέρνηση. Οι αγρότες ζητούσαν άμεση ψήφιση του νομοσχεδίου για την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών, ενώ εξέφρασαν τη βαθιά λύπη και οδύνη τους «για την άδικον επίθεσιν κατά του φιλήσυχου και νομοταγούς λαού, ής θύματα υπήρξαν άοπλοι και αθώοι λευκοί σκλάβοι της Θεσσαλίας».

Διαβάστε Περισσότερα "ΚΙΛΕΛΕΡ 1910"