Παλαιός Παραγων-τισμός

"παλαιός παράγων 
January 19th, 2013 at 3:33 pm
“Κατάντια” τιτλοφορείται το τελευταίο άρθρο του skakiwest:
http://skakiwest.blogspot.com/2013/01/blog-post.html

Ωραία η ρητορική κατά του συστήματος και του καπιταλισμού, αλλά εσύ skakiwest δεν ήσουν αυτός που υποστήριξε τους εκπροσώπους του σκακιστικού κατεστημένου στις πρόσφατες εκλογές της ΕΣΣΝΑ; Εσύ δεν ήσουν αυτός που έπλεξε το εγκώμιο του κ. Γκορίτσα, νομικού το επάγγελμα, που “ξέχασε” να κάνει τη ΓΣ της ΕΣΣΝΑ του 2011 και που στις εκλογές της ΕΣΟ ήταν εκπρόσωπος του πολύ …δραστήριου ΠΑΣ “ΙΑΣΩΝ” ΜΕΣΣΗΝΗΣ;

Πέρα από τα ωραία τα λόγια τα μεγάλα, όταν με τις πράξεις σου στηρίζεις αυτούς που εμπορευματοποιούν το σκάκι, με τι μούτρα βγαίνεις μετά και μιλάς κατά του συστήματος και του καπιταλισμού; Και ποιός θα σε πάρει στα σοβαρά; Κατάντια πράγματι…"

Αυτό είναι το σχόλιο του αγαπητού, σαν σκακιστή, και αξιόλογου, σαν συνομιλητή, συχνού σχολιαστή στο skakistiko.com με το ψευδώνυμο "παλαιός παράγων". Με τιμά καταρχήν η αναφορά σε εμένα και στον ιστότοπο. Μου δίνει μια καλή αφορμή για ένα άρθρο που απέφευγα να γράψω. Για τα συμπεράσματα από τα αποτελέσματα των εκλογών της ΕΣΣΝΑ αλλά και για την επόμενη μέρα στην ένωση.

Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα όπου η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων, όπως και οι επενδύσεις σε οικονομικά αγαθά, παραγωγή, κατανομή, το εμπόριο και οι υπηρεσίες, κατέχονται από ιδιώτες, με κυρίαρχο κίνητρο και στόχο το κέρδος. Αυτό το κέρδος παράγεται από την εκμετάλλευση της υπεραξίας της παραγωγής του εργαζόμενου. Κατά συνέπεια, εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ότι δεν μπορείς να "χτυπήσεις" τον ταμία σε μία τράπεζα για να καταρρεύσει το τραπεζικό σύστημα που είναι ένας από τους πυλώνες του καπιταλιστικού συστήματος με τον τρόπο που λειτουργεί.

Δεν μπορείς να "χτυπήσεις", λοιπόν, τον οποιονδήποτε πρόεδρο ένωσης, ερασιτεχνικού σωματείου, οργανισμού σε επίπεδο γειτονιάς, για να χτυπήσεις τον καπιταλισμό. Ούτε μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον για εφαρμοστή του καπιταλισμού του οποίου ο καπιταλισμός εκμεταλλεύεται την υπεραξία. Το μόνο που μπορείς να κατηγορήσεις κάποιον είναι η άρνηση του να παλέψει, μαζί με όλους τους άλλους, για την ανατροπή του συστήματος. Ψιλά γράμματα και φιλοσοφίες θα σκεφτεί κανείς. Ας πάμε σε ποιο γήινα και σκακιστικά.

Είναι αστείο, τουλάχιστον να σκεφτούμε, ότι υποστήριζα αυτόν που εμπορευματοποιεί το σκάκι στην Αττική, και δεν υποστήριξα αυτούς που θα τα είχαν όλα δωρεάν στο άθλημα και θα κοίταγαν το καλό των οικογενειών και των αθλητών. Κοιτάξτε λίγο τα σωματεία και τις ενέργειες των προέδρων και των παραγόντων τους, και των δύο παρατάξεων, για να καταλάβετε ποιοι είναι αυτοί που δεν εμπορευματοποιούν το σκάκι, και ποιοι από αυτούς έκαναν ποτέ τουρνουά, με παράβολο τέτοιο, όχι για να βγάλουν απλώς τα έξοδά τους, αλλά για να έχουν και κέρδος, εκμεταλλευόμενοι το σκάκι και την αγάπη των αθλητών για το παιχνίδι.

Η εμπορευματοποίηση στο σκάκι έρχεται και εδραιώνεται από όλους όσους κάνουν τουρνουά σε ακριβά ξενοδοχεία, με μυστικές συμφωνίες, αλλά και από όλους εμάς που ακόμα πάμε και πληρώνουμε για να παίξουμε σκάκι η για να συνοδεύσουμε τα παιδιά μας.

Για να προχωρήσουμε με την ευκαιρία στην ανάλυση των εκλογών της ΕΣΣΝΑ. Ο σκακιστικός κόσμος, προτίμησε την προηγούμενη διοίκηση να συνεχίσει το θεάρεστο έργο της, εκλέγοντας εφτά έδρες με την αντιπολίτευση να εκλέγει τέσσερις έδρες. Εδώ είναι το αξιοπερίεργο. Από τους τέσσερις εκλεγμένους της αντιπολίτευσης μόνο ο ένας, Σπυρακόπουλος, είναι της Κίνησης Για Την Αλλαγή. Οι άλλοι τρεις, Παγκαλή-Μουρούτη-Τόλης, ανήκουν στην ΝΣΚ. Ακόμη και μέσα από τη συνεργασία αυτή, οι εκλέκτορες γύρισαν τη πλάτη στην Κίνηση Για Την Αλλαγή. Αυτό και μόνο το γεγονός επιβεβαιώνει αυτό το ιστολόγιο που εξ' αρχής ήταν ενάντια σε αυτήν τη συνεργασία.

Το γεγονός, πάντως, ότι επέλεξαν τη Μαριάννα Παγκαλή για Β' Αντιπρόεδρο της ένωσης, δείχνει την εκτίμηση που απολαμβάνει, και από την διοικούσα παράταξη, εκτός από τους ψηφοφόρους που την εξέλεξαν. Πράγματι μπορεί να προσφέρει πολλά στο άθλημα με τον αγνό και ανιδιοτελή τρόπο που λειτουργεί.

Καλή επιτυχία στην ένωση, σε όλα τα μέλη του ΔΣ

Διαβάστε Περισσότερα "Παλαιός Παραγων-τισμός"

Κατάντια

Τελικά παγιώνεται, άθελά μου, η αραιή επικοινωνία λόγω έλλειψης χρόνου. Και έτσι όμως είναι καλά.

Θαυμάσαμε όλοι εχτές, όσοι είχαν το κουράγιο να παρακολουθήσουν, τη βουλή. Δεν θα μπω στην ουσία της συνεδρίασης, γιατί κατά τη γνώμη μου δεν υπήρχε ουσία. Υπήρχε μόνο μια κοκορομαχία, ψεύτικη και στημένη από το ίδιο το σύστημα, για να ασχοληθούμε όλοι με το εάν, οι απόλυτα στοιχισμένοι βουλευτές πίσω από τις ορέξεις του αρχηγού τους, ψηφίσουν για την παραπομπή του Βενιζέλου ή του Παπανδρέου.

Γιατί ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι όλος αυτός ο τσακωμός ήταν για να μαζέψουμε ψηφαλάκια και να καταφέρουμε να πάρουμε την εξουσία; Τι έχει αλλάξει σήμερα στη ζωή των Ελλήνων και την πορεία της χώρας από την παραπομπή του Παπακωνσταντίνου ή την μη παραπομπή των υπολοίπων. Τίποτα απολύτως.

Γιατί το σύστημα έχει τις άμυνές του. Είναι καλά θωρακισμένο. Ξέρει να ελίσσεται και να βρίσκει διεξόδους για να επιβιώνει. Και όταν αυτό το σύστημα έρθει, νομοτελειακά,  σε κρίση τότε την κρίση αυτή τη βαφτίζει οικονομική και την μεταφέρει στο λαό. Στον εργαζόμενο που είναι η κινητήριος δύναμη αυτού του συστήματος. Αυτό το ξέρει ο απλός λαός. Αυτό που δεν ξέρει είναι ότι λειτουργεί σαν κινητήριος δύναμη οποιουδήποτε συστήματος διαλέξει να έχει.

Αυτό που πρέπει να καταλάβει ο εργάτης σήμερα είναι ότι σε οποιοδήποτε σύστημα και να βρίσκεται, θα λειτουργεί και θα παράγει το ίδιο. Θα κουράζεται και θα δημιουργεί το ίδιο. Η διαφορά είναι ότι σε ένα άλλο σύστημα θα αμείβεται διαφορετικά, θα ονειρεύεται διαφορετικά, θα αυτοοργανώνεται διαφορετικά, θα απολαμβάνει διαφορετικά.

Όπως έγραψε και ο Μπρεχτ στο έργο του "ο κύριος Πούντιλα και δούλος του ο Μάτι", "στη γη εάν της δώσεις πολύ κόπο και ιδρώτα θα στο ανταποδώσει με πολύ καρπό. Το θέμα είναι ποιος βάζει τον κόπο και ποιος παίρνει τον καρπό".

Φανταστείτε ένα παιδί που το έχεις σε ένα σπίτι κλεισμένο, με φαγητό, ύπνο και όταν μεγαλώσει, ενήλικας πια, αρχίζει η εκμετάλλευσή του. Από μικρό παιδί όμως του λες ότι η απόλυτη καταστροφή του είναι να ανοίξει την πόρτα και να βγει στο δρόμο. Θα πεινάει, θα κρυώνει δεν θα έχει δουλειά, θα χάσει τη "στοργή" του "νοικοκύρη" που τον φροντίζει. Τι μένει σε αυτόν τον άνθρωπο; Τίποτα. Εκτός κι εάν βρει το θάρρος να ανοίξει τη πόρτα. Γιατί εάν κάθεται και παρακαλάει κάποιος άλλος να το κάνει γι αυτόν, δεν θα γίνει ποτέ.

Πάρτε τη ζωή στα χέρια σας. Μη παρακαλάτε. Διεκδικήστε.

Από την αρχή της ανάρτησης, εσκεμμένα, αναφέρομαι στο σύστημα. Όσοι αναρωτηθήκατε για την αοριστία της λέξης έχετε δίκιο. Το "σύστημα" είναι ένας πολύ αόριστος όρος. Γι αυτό για να λέμε τα πράγματα με το πραγματικό τους όνομα δανείζομαι τον πολύ εύστοχο τίτλο του βιβλίου του Νίκου Μπογιόπουλου.

"Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε"

Και για να μη ξεχνάμε, σαν σήμερα το 1996 ο Κωνσταντίνος Σημίτης εκλέγεται από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ πρωθυπουργός και πρόεδρος του κινήματος. Θαυμάστε τι ψήφιζε ο λαός μας και τι συνεχίζει να ψηφίζει.

Διαβάστε Περισσότερα "Κατάντια"